Sinds een tijdje loop ik anders door winkels dan voorheen. Niet omdat ik een gezonder eetpatroon heb aangenomen, of omdat mijn mindfulnesscursus eindelijk z’n vruchten afwerpt en ik heel bewust winkel, maar omdat ik beter kijk naar de verpakkingen van producten.
Neem nou een zakje curry van Jumbo huismerk.  Daar zou ik vroeger gewoon voorbij zijn gelopen. Nu pak ik het roze zakje even op, kijk naar de glimmende gouden draak en bestudeer de foto van het gerecht op de voorkant. Om het vervolgens weer terug te zetten in het schap.

Geen vreemde tic, maar beroepsdeformatie. Ik schrijf namelijk sinds een klein jaar voor het magazine Verpakken. Over verpakkingen dus. To-taal niet mijn specialiteit. En ook niet per se een onderwerp waar ik voorheen op saaie feestjes vol passie over sprak. Maar er gaat een wereld voor me open. Ik heb interviews gehad met gepassioneerde designers, bijvoorbeeld die van het Jumbo-zakje, ontdekte het bestaan van spekkoeklikeur (lees hier het bijzonder verhaal daarachter), leerde hoe millennials eten en welke verpakkingen daarbij passen, bezocht de Food Experience aan de HAS Hogeschool, draaide als redactielid mee op Empack én zat laatst in chique jurk (bij Art Rooijakkers aan tafel) tijdens het Packaging Awards gala.

Bijzonder werk dat mijn leven als freelance journalist nog een beetje leuker maakt. En mijn bezoekjes aan de supermarkt dus ook.